του Μπρίκη
Σήμερα. Μια μέρα μετά την ανακοίνωση και το τυπικό τέλος των πανελλαδικών εξετάσεων θα ανοίξουμε για πρώτη φορά το μεγάλο θέμα της ελληνικής παιδείας, που θα είναι για πολύ καιρό δυστυχώς ο κύριος άξονας του blog. Το θέμα αυτό είναι τεράστιο φυσικά. Ελπίζουμε μέσα από τα κείμενα μας για το θέμα αυτό να δώσουμε στους μεγαλύτερους να καταλάβουν πόσο πραγματικά άθλια είναι η κατάσταση της ελληνικής παιδείας και πόσο απαραίτητο είναι να γίνουν γρήγορα σημαντικές τομές.
Προς το παρόν όμως λέω ν' ασχοληθώ με τους διορθωτές των Π. Ε..
Ξέρατε ότι δεν υπάρχει σώμα διορθωτών στις πανελλαδικές εξετάσεις;
Διορθώνει όποιος θέλει. Όποιος να' ναι. Ο οποιοσδήποτε καθηγητής δημοσίου ή ιδιωτικού. Σ' αυτές τις τόσο σημαντικές εξετάσεις, όπου εν πολλοίς καθορίζεται το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών, διορθώνει όποιος να' ναι. Και καλά στα μαθηματικά, στην φυσικά και στα περισσότερα μαθήματα της τεχνολογικής και της θετικής κατεύθυνσης δεν έχει και μεγάλη σημασία. 1+1=2. Αυτό δεν αλλάζει όποιος καθηγητής και αν διορθώνει.
Στα θεωρητικά μαθήματα όμως; Και στην έκθεση;
Έχουμε καταντήσει ο βαθμός του παιδιού να εξαρτάται από τον διορθωτή που θα του κάτσει. Ο πιο κωλόφαρδος δηλαδή περνάει. Το σύστημα είναι αδιανόητα διατρητό. Αν συνειδητοποιήσει κανείς πόσο επηρεάζεται ο βαθμός του από τον διορθωτή δεν θα μπει καν στον κόπο να δώσει εξετάσεις. Είναι πραγματικά αδιανόητο. Οι διορθωτές διορθώνουν όπως να' ναι. Σε μαθήματα της θεωρητικής, ειδικά στην λογοτεχνία, επίσημες απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ο καθένας διορθώνει ό,τι λάχει, όπως λάχει. Χώρια που μπορεί να επηρεάζονται από βοηθήματα και φροντιστήρια που συνήθως λένε αρλούμπες. Οι καθηγητές μου στο σχολείο ευχόντουσαν να πέσω σε καλό διορθωτή όχι να γράψω καλά. Εκεί φτάσαμε.
Αντι να κοιτάμε μόνο μακριά και να μιλάμε για αλλαγές συστημάτων κ.ο.κ. ας ζητήσουμε πρώτα το βασικό. Να δημιουργηθεί σώμα διορθωτών. Να διορθώνουν καθηγητές με αποδεδειγμένη ικανότητα και γνώση. Καθηγητές που έχουν παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια Καθηγητές που δεν βαριούνται του θανατά να διορθώσουν. ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ. Δεν γίνεται να εξαρτάται η πανεπιστημιακή πορεία του καθενός από τον καθένα που βαριέται να διορθώσει. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
ΥΓ. άγγελε δικό σου
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Έχεις πολύ δίκιο.Το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό συνεχώς κάθε δηλαδή φορά που βλέπουμε τεράστιες αποκλίσεις στους βαθμούς των δύο βαθμολογητών.Ένα ακόμη όμως πρόβλημα που υπάρχει και σε συνδυασμό με την έλλειψη κέντρου ειδικευμένων βαθμολογητών διογκώνεται είναι αυτό της βαθμολόγησης της έκθεσης όχι ως έκθεσης "ιδεών" αλλά με γνώμονα πολλές φορές την προσωπική άποψη του βαθμολογητή και με κριτήρια σαφώς επηρεασμένα από τα πιστεύω του.
Αυτό δεν είναι κανένα άλλο από το πρόβλημα της αντικειμενικότητας της βαθμολόγησης και έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις για το πώς αυτή θα επιτευχθει σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μιλάμε σήμερα για ποιοτική και "ορθή" , πάνω απ'όλα , βαθμολόγηση.
Σε ένα όμως κράτος που δεν διαθέτει καν το 5% του ΑΕΠ για την παιδεία και παραμελεί σκόπιμα και απρόσκοπτα το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μας μένουν παρά μόνο λίγες επιλογές για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας.Με διαρκή αγώνα,καταλήψεις και πορείες ανάλογες με αυτές στην Γαλλία ίσως πετύχουμε κάτι.Ο τελικός μας σκοπός όμως θα πρέπει να 'ναι η αλλαγή του συστήματος των εξετάσεων ,ενός συστήματος που κατατρώει τους μαθητές-εξεταζόμενους.
Έχω τρεις βασικές αντιρρήσεις για το άρθρο σου.
1. Λες ότι "Διορθώνει όποιος θέλει. Όποιος να' ναι. Ο οποιοσδήποτε καθηγητής δημοσίου ή ιδιωτικού." Πού το ξέρεις αυτό; Δεν μπορείς να βασίζεις όλα τα επόμενα επιχειρήματά σου σε μια αβάσιστη φήμη (εκτός κι αν δεν είναι τετοια). Και που ακριβώς βρίσκεις το πρόβλημα; Γιατί να μην διορθώνει ο οποιοσδήποτε; Το ότι εσυ θεωρείς κάποιον άσχετο (και μπορεί όντως να είναι) πως μπορεί να τον εμποδίσει από το να διορθώνει, εφόσον δεν μπορεί να αποδειχθεί;
2. "Και καλά στα μαθηματικά, στην φυσικά και στα περισσότερα μαθήματα της τεχνολογικής και της θετικής κατεύθυνσης δεν έχει και μεγάλη σημασία. 1+1=2. Αυτό δεν αλλάζει όποιος καθηγητής και αν διορθώνει."
Μπα; Πως μπορείς να το κρίνεις εσύ αυτό, ιδαίτερα όταν πας στην θεωρητική και δεν ξέρεις από τέτοια; Φαίνεται να υποτιμάς τα μαθηματικά και την φυσική, τα οποία μετά τουλάχιστον μετά την πρώτη δημοτικού δεν ειναι "1+1=2". Μάθε ότι οι περισσότερες ασκήσεις έχουν πολλούς τρόπους λύσης. Ένας τρόπος συχνά μπορεί να θεωρείται ως ο ενδεδειγμένος από τον ένα καθηγητή και ως λάθος από εναν άλλο - το έχω βιώσει αυτό με τους δικούς μου. Πραγματικό παράδειγμα ένας φίλος μου, που στα μαθηματικά κατευθυνσης οι βαθμοί των δυο βαθμολογητών είχαν διαφορά 12 ολόκληρες μονάδες.
3. "Να δημιουργηθεί σώμα διορθωτών. Να διορθώνουν καθηγητές με αποδεδειγμένη ικανότητα και γνώση. Καθηγητές που έχουν παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια." Πώς μπορεί να αποδειχθεί η ικανότητα και η γνώση;
Με την ηλικία; Την εμπειρία; Ακόμη και κάποιος που τα διαθέτει αυτά μπορεί να είναι τελείως άχρηστος. Και τα σεμινάρια δεν νομίζω ότι εγγυώνται την άρτια εκπαίδευση. Ούτως ή άλλως, δεν νομίζω ότι η δημιουργία ειδικού σώματος θα εμπόδιζε την είσοδο διάφορων άχρηστων... Στην Ελλάδα είμαστε! Οποιοδήποτε λαμόγιο που θέλει να τα κονομήσει θα χρησιμοποιήσει μέσο για να μπει.
Sakos
sakiiiiiiiiiiiiiiiiiii
sakiiiiiiiiiiiiiiii
1. φυσικά και το ξέρω (όλα τα ξέρω)
2. καλά που μου το'πες. δεν το περίμενα πραγματικά. μα και συμμαθητές μου της θετικής και τεχνολογικής λέγαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και κοροϊδευαν εμάς γι'αυτό το θέμα. βασικά σίγουρα σε εμάς θα υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα
3. ρε σάκη. σεμινάρια. απαντήσεις. όχι εν αποστρατεία καθηγητές που βαριούνται να διορθώσουν. αν υπάρχει μια μακρά διαδικασία πολλοί λιγότεροι βαριεστημένοι θα πηγαίνουν να διορθώσουν. σύν τεστ γνώσεων.
Δημοσίευση σχολίου