ΠΑΣΟΚικές εμπειρίες

του Μπρίκη


Τελευταία ζήσαμε μαζί απανοτά κάποιες πασοκικές εμπειρίες.
Εμπειρίες που θέλουμε να σας τις διηγηθούμε γιατί νομίζουμε ότι είναι αντιπρωσοπευτικές της πτώσης (μη πουμε κατάντιας) αυτού του "κινήματος".


ΠΡΩΤΗ εμπειρία> Αρχές Σεπτέμβρη πήγαμε να κολλήσουμε αφίσες για ένα επιστημονικό συνέδριο που οργανώνει το ινστιτούτο όπου δουλεύουμε ευκαιριακά αυτό το καλοκαίρι. Πήγαμε και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Είναι ένα ωραίο μεγάλο κτίριο. Στον πρώτο όροφο η εικόνα ήταν πολύ κακή. Σε όλους σχεδόν τους τείχους ταπετσαρία από κομματικές αφίσες. Λες και χρησιμεύει σε τίποτα η μία αφίσα δίπλα στην άλλη. Παντού κομματικά τραπεζάκια και παντού κομματόσκυλα με την γλώσσα έξω από το σκυλίσιο μουσούδι τους έτοιμα να σε κατασπαράξουν. Μπαίνουμε εμείς μέσα λοιπόν και ψάχνουμε να βρούμε μέρος να κολλήσουμε τις αφίσες μας. Πάμε προς τις γραμματείες, και μας εντοπίζουν οι πασπίτες. Έρχεται ο πασπίτης με το ροζ lacoste και αρχίζει το πρήξιμο Φιλικά "και καλά". Να σας βοηθήσω, να σας κάνω, να σας ράνω. Και εμείς σας αγαπάμε, και πίπα σας παίρνω για να γραφτείτε κ.ο.κ. Και στοιχεία ζητούσε, τηλέφωνα. Την πάπια εμείς. Μετά άρχισε το κυνηγητό. Φεύγαμε εμείς, από πίσω αυτοί. Για γέλια και για κλάματα Ρίξανε μετά και μια γκόμενα δίπλα να πιάσει την κουβέντα. Πάμε να φύγουμε με τους μαλάκες. Θα μου πείτε και εσένα τι σε πειράζει, να βοηθήσει πήγε το παιδί όχι να σας δείρει και ήταν πράγματι πολύ ευγενικός. Μας την έσπασε όμως άγρια αυτή η προσποιητή ευγένεια Αυτό το αηδιαστικό "και καλά φιλικό" ενώ ξέρουμε ότι μόνος του στόχος είναι να μας κάνει να γραφτούμε. Θέλαμε και να πιστέψουμε για ένα δευτερόλεπτο ότι ήταν ειλικρινής. Αηδία. Αρρώστια στις ανθρώπινες σχέσεις. Και φανταστείτε ότι αυτό δεν ήταν τίποτα. 16 με 30 που είναι οι εγγραφές θα γίνετε πραγματικά χαμός από πασπίτες, εαακίτες, πκσίτες, δαπίτες και όλους τους "-ίτες" τέλος πάντων που θα κουρελιάζουν κάθε σταγόνα αξιοπρέπειας και πολιτικής ιδεολογίας για να κερδίσουν ένα μέλος παραπάνω.
Εμείς τους πασπίτες είδαμε γιατί πήγαμε στην ΑΣΟΕΕ. Αλλά όλοι σχεδόν έτσι είναι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ #1:Και επειδή είδαμε τους πασπίτες θα πούμε ότι το γεγονός αυτό καταδεικνύει την κατάντια του ΠΑΣΟΚ που καταφεύγει στις πιο εξευτελιστικές μεθόδους για ένα μέλος, το ίδιο που κάνει και για τις ψήφους. Η ιδεολογία είναι από καιρό τώρα άγνωστη λέξη. Η αξιοπρέπεια και η σοβαρότητα επίσης. Όλα αυτά συμβολίζει ο γλοιώδης πασπίτης με το ροζ lacoste.



ΔΕΥΤΕΡΗ εμπειρία> Περάσαμε στις 3 του Σεπτέμβρη από την συγκένρωση για την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ. Έγινε στο θησείο. Έξυπνο στήσιμο. Και να μην ήθελε κάποιος να πάει έπεφτε πάνω της. Όχι πολύς κόσμος. Οι περισσότεροι μεσήλικοι. Πράσινες σημαιούλες και φυλλάδια. Φυλλάδια που μιλούσαν για την ακρίβεια. Χωρίς προτάσεις αντιμετώπισης, με ένα ηλίθιο κοιζ-παιχνίδια και με ένα ύφος παιδιαρίστικο που δεν ταιριάζει σε κόμμα που διεκδικεί την εξουσία. Αρχίζει η ομιλία. Καθόλου παλμός, τίποτα. Και η τοπική των πρασίνων περισσότερο πάθος έχει. Μετά αρχίζει να μιλάει ο Γιωργάκης. ΑΜΑΝ τι άκουσαν τ'αυτάκια μου. Αντί για κακό είπε "κοκο". Ψεύδισε και καμμιά δυο φράσεις. Ξενέρα. Χάλια ομιλία, χαλια ομιλητης. Και χωρίς ιδεες και χωρίς ευφράδια. Γιωργάκης είναι αυτός. Ξέρετε.... Τελος πάντων δεν φταίει το παιδί, αλλοι φταίνε που τον έμπελεξαν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ #2: Το ΠΑΣΟΚ έχει αποκτήσει έναν ηγέτη που ούτε και πολύ σοβαρές ιδέες έχει (και να'χει δεν μπορεί να της πραγματώσει) ούτε είναι και καλός ρήτωρας. Για την ακρίβεια είναι χάλια ρήτωρας, από τους χειρότερους ever. Με αυτόν ηγέτη το πανελλήνιο σοσιαλιστικό κίνημα δεν πάει πουθενά. Ο σκοπός δεν είναι αρκετός.